05 – 08 Αυγούστου / August  
19:00 – 23:00 @ Queen Eleanor Suite, Χαρουπόμυλος Λανίτη | Lanitis Carob Mill
// Προβολή σε λούπα: «Πόσα αποσπάσματα φτιάχνουν ένα ποίημα;» Σύγχρονες κουήρ ταινίες μικρού μήκους 

[GR]

Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για τη σημαντικότερη λυρική ποιήτρια της αρχαιότητας, πέρα από τη γυναίκα το όνομα της οποίας ταυτίστηκε με τον λεσβιακό έρωτα, από τα ποιήματα της Σαπφώς δεν έχουν επιβιώσει παρά ελάχιστα αποσπάσματα. Kάποια αποτελούνται από μία μόλις λέξη. Περισσότερα από 50 από αυτά ανακαλύφθηκαν δε μόλις στο τέλος του 19ου αιώνα στα απομεινάρια μιας αρχαίας χωματερής στην πόλη Οξύρρυγχο της Αιγύπτου. Στην περιοχή εντοπίστηκαν μεταξύ άλλων εκατοντάδες μουμιοποιημένοι κροκόδειλοι, προσφορές στο θεό Sobek για να εξασφαλίσει γόνιμο χώμα για τις σοδειές του επόμενου έτους· οι ιερείς που μουμοποιούσαν τα ερπετά, γέμιζαν τα σώματά τους με άχρηστα κομμάτια παπύρων για να διατηρήσουν το σχήμα τους και κάπως έτσι βρέθηκαν στα στόματά τους, αιώνες μετά, αποκόμματα όλων των ειδών: από φορολογικά έγγραφα, συμβόλαια και αρχαίες λίστες μέχρι μικροσκοπικές σκισμένες λωρίδες με λέξεις από ποιήματα της Σαπφώς.    

Εκκινώντας από την ιδέα των μικρών, αποπλαισιωμένων αποσπασμάτων, η αλληλουχία των οποίων δημιουργεί νέες, αυτόνομες αφηγήσεις – όπως η παράθεση των διασωσμένων φράσεων της Σαπφούς τις κάνει να μοιάζουν με ενιαία ποιήματα – αυτή η επιλογή ετερόκλητων σύγχρονων ταινιών μικρού μήκους εξερευνά τις διαστάσεις της κουήρ επιθυμίας και τις πολιτικές του σώματος και των διασταυρούμενων ταυτοτήτων. Με έργα που κυμαίνονται από video art μέχρι περφόρμανς για την κάμερα και animation, η προβολή επιχειρεί να ψηλαφίσει την πολυπλοκότητα του παρόντος αλλά και να αποτίσει ένα μικρό φόρο τιμής στις λεσβιακές ουτοπίες του παρελθόντος.

Με έργα των: Liz Rosenfeld | Βασιλική Λαζαρίδου | Whiskey Chow | Homosexual Death Drive / Charlotte Cooper |Sissy Screens

Eπιμέλεια: Ναταλία Δαμίγου-Παπώτη

ΕΡΓΑ

Liz Rosenfeld, Untitled (Dyketactics Revisited), 2005 
16mm φιλμ και ψηφιακό βίντεο, 7’8’’

Το βίντεο Untitled (Dyketactics Revisited) είναι εμπνευσμένο από την πρωτοποριακή ταινία του 1974 της Barbara Hammer, μια από τις πρώτες ταινίες από μια ανοιχτά λεσβία κινηματογραφίστρια που εξερευνούσε τη λεσβιακή επιθυμία και σεξουαλικότητα. Στο βίντεο της Rosenfeld, τα σώματα κινούνται ελεύθερα μέσα σε μία απροσδιόριστη αστική ουτοπία και υπάρχουν εκτός των κοινωνικών κωδίκων. Ονειρικά τοπία, ανδρόγυνες φιγούρες, δέρμα και τσιμέντο, συνθέτουν ένα φανταστικό σκηνικό με ρευστές μορφές που κάνουν αναφορές στην ιστορία ενώ κοιτάζουν προς το μέλλον. Το Untitled (Dyketactics Revisited) έχει προβληθεί σε χώρους όπως η Tate Modern (Λονδίνο), η γκαλερί The C/O/Berlin (Βερολίνο), το The Kitchen (Νέα Υόρκη), το Μουσείο Χάμερ (Λος Άντζελες), το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο, καθώς και σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.

Βασιλική Λαζαρίδου, SPLIT: a visual poem about past trauma, 2020
Ψηφιακό βίντεο γυρισμένο μερικώς με c-vhs camcoder, 2’30’’

Το SPLIT είναι ένα οπτικό ποίημα για την επίδραση του παρελθοντικού τραύματος στην κατασκευή του εαυτού. Μια γεμάτη σύγχυση ωδή στη συνθήκη του να είσαι άνω κάτω, αυτό το βίντεο εξετάζει έμφυλες δυσλειτουργίες, χαώδη επικοινωνιακά μοτίβα, φρικώδη κομμάτια παιδικών αναμνήσεων, σεξουαλική ένταση και ναρκισσιστικούς συλλογισμούς σχετικά με την επιτελεστικότητα και την αυτοπαρουσίαση.

Whiskey Chow, A View from the Bottom, 2021
Μονοκάναλο βίντεο με ήχο, 6’39’’

Το A View From the Bottom είναι μια περφόρμανς για την κάμερα που αγγίζει ζητήματα κουήρ ταυτότητας, φυλής και εξουσίας και αποσταθεροποιεί παραδοσιακές αντιλήψεις σχετικά με τα υπερ-αρρενωπά χαρακτηριστικά. H κατανόηση του φύλου ως δίπολο ανατρέπεται μέσω της ιδέας των πολλαπλών αρρενωποτήτων. Η καλλιτέχνιδα παίζει με στερεοτυπικές πράξεις και σύμβολα της αθλητικότητας, η οποία συχνά προσλαμβάνεται ως σημαίνον δύναμης.


Homosexual Death Drive/Charlotte Cooper, Lovely and Slim, 2009 
Ψηφιακό βίντεο, 2’29’’

Τρία απροσάρμοστα πολυάμορους κουήρια χλευάζουν με ένα ειρωνικό σάουντρακ την κοινωνική πίεση που μας θέλει να είμαστε αξιαγάπητες/οι και αδύνατες/οι. Γυρισμένο μέσα σε μια μέρα στο σαλόνι του τρίου, το Lovely and Slim αποτίει φόρο τιμής στα σώματα που δείχνουν αστεία, τις αξίες του lo-fi και την DIY και πανκ φιλοσοφία απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Η ταινία έκανε πρεμιέρα το 2010 στο Φεστιβάλ Λεσβιακού και Γκέι Κινηματογράφου του Λονδίνου που παρουσιάστηκε από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής: Simon Murphy / Πρωτότυποι στίχοι και περφόρμανς: Simon Murphy, Charlotte Cooper και Kay Hyatt

Sissy Screens, Are You Still Watching?, 2021
Ψηφιακό animation, 6’

Το Τζέιμι είναι ένα εικοσάχρονο μη-δυαδικό άτομο που ζει στη Μελβούρνη. Είναι πανέξυπνο, δημιουργικό και με τεράστιες γνώσεις για τον κινηματογράφο και την ποπ κουλτούρα. Είναι επίσης single, βαριέται πολύ και έχει μονίμως κάβλες. Όταν εξαναγκάζεται σε απομόνωση λόγω του lockdown της Μελβούρνης για τον COVID-19, το Τζέιμι περνάει τον χρόνο του βλέποντας ασταμάτητα κουήρ ταινίες και τηλεόραση. Αυτή η ενασχόληση ξεκινάει ως απλό escapism αλλά καταλήγει να έχει αισθησιακές διαστάσεις όταν το Τζέιμι αρχίζει να έχει σεξουαλικές παραισθήσεις στις οποίες πρωταγωνιστούν οι αγαπημένοι του κουήρ χαρακτήρες. Η φαντασία και η πραγματικότητα γίνονται ένα καθώς διηγείται τις ερωτικές συναντήσεις του στην γιατρό του, από την οποία και λαμβάνει μια ασυνήθιστη διάγνωση. Το Are You Still Watching? εξερευνά τη χειραφετητική δύναμη της κουήρ φαντασίας συνδυάζοντας αναφορές από ερωτικά fan fiction, μαγικό ρεαλισμό και camp ευαισθησία.

[EN]

Despite the fact that she was the greatest female lyric poet of antiquity – and also the woman whose name has been eternally associated with lesbian love – only scant fragments of Sappho’s poems have survived. Some of them consist of just a single word. More than 50 of these fragments were only discovered in the end of the 19th century, among the remnants of an ancient garbage dump in the Egyptian city Oxyrhynchus. In the same area, hundreds of mummified crocodiles were found, once used as offerings to the god Sobek to secure fertile soil for the upcoming year’s crops. The priests who mummified the serpents, stuffed their bodies with waste papyri to hold them into shape and so, centuries later, parings of all sorts were found in their mouths: from tax documents, contracts and ancient lists to tiny strips of torn scrolls containing words from Sappho’s poems. 

Departing from the idea of the small, contextless fragments, whose sequence creates new, autonomous narratives – in the same way that the concatenation of Sappho’s rescued phrases makes them look like complete single poems – this eclectic selection of contemporary short films explores the dimensions of queer desire, the politics of the body and intersectional identities. With works ranging from video art and performance for camera to animation, How many fragments make a poem? attempts to palpate the complexity of the present and pay a small tribute to the lesbian utopias of the past.

Artists: Liz Rosenfeld |Vasiliki Lazaridou | Whiskey Chow | Homosexual Death Drive / Charlotte Cooper |Sissy Screens

Curated by Natalia Damigou-Papoti

FILMS

Liz Rosenfeld, Untitled (Dyketactics Revisited), 2005 
16mm film and digital video, 7 mins 8 secs

Untitled (Dyketactics Revisited) is inspired by Barbara Hammer’s trailblazing Dyketactics (1974), one of the first films – at the time – by an openly lesbian filmmaker who explored lesbian desire and sexuality. In Liz Rosenfeld’s film, bodies move freely through an ambiguous urban utopia and exist independently of social codes. Dreamy landscapes, androgynous figures, skin, and concrete, masquerade through a fantasia of fluid forms referencing history while looking into the future. Untitled (Dyketactics Revisited) has been screened extensively at venues including the Tate Modern (London), the gallery C/O/Berlin, The Kitchen (New York), the Hammer Museum (Los Angeles), the Art Institute of Chicago, as well as many international film festivals.

Το βίντεο Untitled (Dyketactics Revisited) είναι εμπνευσμένο από την πρωτοποριακή ταινία του 1974 της Barbara Hammer, μια από τις πρώτες ταινίες από μια ανοιχτά λεσβία κινηματογραφίστρια που εξερευνούσε τη λεσβιακή επιθυμία και σεξουαλικότητα. Στο βίντεο της Rosenfeld, τα σώματα κινούνται ελεύθερα μέσα σε μία απροσδιόριστη αστική ουτοπία και υπάρχουν εκτός των κοινωνικών κωδίκων. Ονειρικά τοπία, ανδρόγυνες φιγούρες, δέρμα και τσιμέντο, συνθέτουν ένα φανταστικό σκηνικό με ρευστές μορφές που κάνουν αναφορές στην ιστορία ενώ κοιτάζουν προς το μέλλον. Το Untitled (Dyketactics Revisited) έχει προβληθεί σε χώρους όπως η Tate Modern (Λονδίνο), η γκαλερί The C/O/Berlin (Βερολίνο), το The Kitchen (Νέα Υόρκη), το Μουσείο Χάμερ (Λος Άντζελες), το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο, καθώς και σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.

Vasiliki Lazaridou, SPLIT: a visual poem about past trauma, 2020
Digital video shot partly with c-vhs camcoder, 2 mins 30 secs

SPLIT is a visual poem about the effect of past trauma on the construction of one's self. With this piece, a frustrated ode to being a mess, the filmmaker examines gender glitches, chaotic communication patterns, horroresque snippets of childhood memories, sexual tension and narcissistic reflections on performativity and self-presentation.

Το SPLIT είναι ένα οπτικό ποίημα για την επίδραση του παρελθοντικού τραύματος στην κατασκευή του εαυτού. Μια γεμάτη σύγχυση ωδή στη συνθήκη του να είσαι άνω κάτω, αυτό το βίντεο εξετάζει έμφυλες δυσλειτουργίες, χαώδη επικοινωνιακά μοτίβα, φρικώδη κομμάτια παιδικών αναμνήσεων, σεξουαλική ένταση και ναρκισσιστικούς συλλογισμούς σχετικά με την επιτελεστικότητα και την αυτοπαρουσίαση.

Whiskey Chow, A View from the Bottom, 2021
Single-channel video with sound, 6 mins 39 secs

A performance to camera work, touching on queer identity, race, and power. A View From the Bottom destabilises traditional perceptions of hyper-masculine attributes. The binary understanding of gender is overturned through the idea of multiple masculinities. The artist plays with stereotypical acts and symbols of athleticism, which is often perceived as a signifier of strength.

Το A View From the Bottom είναι μια περφόρμανς για την κάμερα που αγγίζει ζητήματα κουήρ ταυτότητας, φυλής και εξουσίας και αποσταθεροποιεί παραδοσιακές αντιλήψεις σχετικά με τα υπερ-αρρενωπά χαρακτηριστικά. H κατανόηση του φύλου ως δίπολο ανατρέπεται μέσω της ιδέας των πολλαπλών αρρενωποτήτων. Η καλλιτέχνιδα παίζει με στερεοτυπικές πράξεις και σύμβολα της αθλητικότητας, η οποία συχνά προσλαμβάνεται ως σημαίνον δύναμης.

Homosexual Death Drive/Charlotte Cooper, Lovely and Slim, 2009 
Digital video, 2 mins 29 secs

Three misfit polyamorous queers poke fun at the social pressure to be lovely and slim to an ironic soundtrack. Filmed in a day in the trio's front room, this delightful short celebrates funny-looking bodies, lo-fi values, DIY and punk philosophy throughout. Lovely and Slim premiered at the London Lesbian and Gay Film Festival 2010, hosted by the British Film Institute.

Original music composed by Simon Murphy / Original lyrics and performance by Simon Murphy, Charlotte Cooper and Kay Hyatt

Τρία απροσάρμοστα πολυάμορους κουήρια χλευάζουν με ένα ειρωνικό σάουντρακ την κοινωνική πίεση που μας θέλει να είμαστε αξιαγάπητες/οι και αδύνατες/οι. Γυρισμένο μέσα σε μια μέρα στο σαλόνι του τρίου, το Lovely and Slim αποτίει φόρο τιμής στα σώματα που δείχνουν αστεία, τις αξίες του lo-fi και την DIY και πανκ φιλοσοφία απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Η ταινία έκανε πρεμιέρα το 2010 στο Φεστιβάλ Λεσβιακού και Γκέι Κινηματογράφου του Λονδίνου που παρουσιάστηκε από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής: Simon Murphy / Πρωτότυποι στίχοι και περφόρμανς: Simon Murphy, Charlotte Cooper και Kay Hyatt

Sissy Screens, Are You Still Watching?, 2021
Digital animation, 6 mins

Jamie is a 20-something year old non-binary person living in Melbourne. They’re whip-smart, creative and have an encyclopaedic knowledge of cinema and pop culture. They’re also single, bored and perpetually horny. Forced into near-isolation during Melbourne’s COVID-19 lockdown, Jamie keeps themselves entertained bingeing on queer film and TV. What begins as mere escapism turns sensual when they start having sexual delusions involving their favourite queer characters. Fantasy and reality merge as they recount their erotic encounters to their physician Dr. Holland and receive an unusual diagnosis. Are You Still Watching? explores the emancipatory power of the queer imagination, combining erotic fan fiction tropes, magical realism and a firm camp sensibility.

Το Τζέιμι είναι ένα εικοσάχρονο μη-δυαδικό άτομο που ζει στη Μελβούρνη. Είναι πανέξυπνο, δημιουργικό και με τεράστιες γνώσεις για τον κινηματογράφο και την ποπ κουλτούρα. Είναι επίσης single, βαριέται πολύ και έχει μονίμως κάβλες. Όταν εξαναγκάζεται σε απομόνωση λόγω του lockdown της Μελβούρνης για τον COVID-19, το Τζέιμι περνάει τον χρόνο του βλέποντας ασταμάτητα κουήρ ταινίες και τηλεόραση. Αυτή η ενασχόληση ξεκινάει ως απλό escapism αλλά καταλήγει να έχει αισθησιακές διαστάσεις όταν το Τζέιμι αρχίζει να έχει σεξουαλικές παραισθήσεις στις οποίες πρωταγωνιστούν οι αγαπημένοι του κουήρ χαρακτήρες. Η φαντασία και η πραγματικότητα γίνονται ένα καθώς διηγείται τις ερωτικές συναντήσεις του στην γιατρό του, από την οποία και λαμβάνει μια ασυνήθιστη διάγνωση. Το Are You Still Watching? εξερευνά τη χειραφετητική δύναμη της κουήρ φαντασίας συνδυάζοντας αναφορές από ερωτικά fan fiction, μαγικό ρεαλισμό και camp ευαισθησία.

/////

Μέρος μιας σειράς εκδηλώσεων που διοργανώνονται από τη Δημοκρατία των Λεσβιών & των Φίλων Τους που θίγουν την απουσία λεσβιακών αναπαραστάσεων, λόγων και κινημάτων στην Κύπρο. Περισσότερες πληροφορίες στο Ίνσταγκραμ @republic_of_lesbians 

// Part of a series of events organised by The Republic of Lesbians & Their Friends, addressing the absence of lesbian representations, discourses and movements in the context of Cyprus. More info on Instagram @republic_of_lesbians

Image credit: Liz Rosenfeld, Untitled (Dyketactics Revisited) (video still), 2005. Image by Christa Holka.

Είσοδος Ελεύθερη / Free Entrance